Środek przekazu jest przekazem | Medium jest przekazem – Marshall McLuhan
W odniesieniu do relacji między ludzkich czyny mówią więcej niż słowa. Obserwuj jej/jego działania, a nie skupiaj się na jej/jego słowach.
“Kształtujemy nasze narzędzia, a następnie nasze narzędzia kształtują nas” – Marshall McLuhan
Marshall McLuhan wierzył, że natura medium używanego do udostępniania wiadomości jest ważniejsza niż faktyczna treść udostępnianej wiadomości. Medium nakłada filtr na wiadomość w sposób, który znacząco wpływa na sposób jej interpretacji. Świetnym współczesnym tego przykładem jest Twitter. Limit 280 znaków na Twitterze zmusza ludzi do bycia szybkimi i rzeczowymi – często poświęcając przy tym wiele kontekstu.
“Medium jest przekazem” to fraza ukuta przez kanadyjskiego teoretyka komunikacji Marshalla McLuhana i nazwa pierwszego rozdziału jego książki Understanding Media: The Extensions of Man [Zrozumieć media: rozszerzenia człowieka], opublikowanej w 1964 roku. Marshall McLuhan zaproponował, że głównym przedmiotem badań powinno być samo medium komunikacyjne, a nie wiadomości, które przenosi. Pokazał, że artefakty, takie jak media, wpływają na każde społeczeństwo poprzez swoją charakterystykę lub treść.
Teoria McLuhana
McLuhan używa terminu “przekaz [komunikat]” na oznaczenie treści i charakteru. Treść [kontent] medium jest wiadomością, którą można łatwo uchwycić, a charakter medium jest inną wiadomością, którą można łatwo przeoczyć. McLuhan mówi: “Rzeczywiście, jest to zbyt typowe, że ‘treść [kontent]’ każdego medium zaślepia nas na charakter medium”. Dla McLuhana to medium jako takie kształtowało i kontrolowało “skalę i formę ludzkich skojarzeń i działań“. Biorąc za przykład film, argumentował, że sposób, w jaki to medium bawiło się koncepcjami prędkości i czasu, przekształcił “świat sekwencji i połączeń w świat twórczej konfiguracji i struktury“. Dlatego przesłaniem medium filmowego jest przejście od “liniowych połączeń” do “konfiguracji“. Rozszerzając argument za rozumieniem twierdzenia medium jako przekazu samego w sobie, zaproponował, że “treść każdego medium jest zawsze innym medium” – tak więc mowa jest treścią pisma, pismo jest treścią druku, a sam druk jest treścią telegrafu.
Późniejsza książka, The Medium Is the Massage [Medium jest masażem], miała pierwotnie nosić tytuł The Medium is the Message [Medium jest przekazem], ale McLuhan wolał nowy tytuł, który podobno był błędem drukarskim.
Jeśli chodzi o tytuł, McLuhan napisał:
Tytuł “The Medium Is the Massage” jest teaserem – sposobem na przyciągnięcie uwagi. Na złomowisku w Toronto wisi wspaniały napis: “Pomóż upiększyć złomowisko. Wyrzuć coś pięknego już dziś”. To bardzo skuteczny sposób na zwrócenie uwagi ludzi na wiele rzeczy. Tak więc tytuł ma na celu zwrócenie uwagi na fakt, że medium nie jest czymś neutralnym – robi coś z ludźmi. Ono ich chwyta. Ociera się o nich, masuje ich i potrząsa nimi, niejako chiropraktycznie, a ogólna szorstkość, jaką każde nowe społeczeństwo otrzymuje od medium, zwłaszcza nowego medium, jest tym, co jest zamierzone w tym tytule”.
McLuhan argumentuje, że “przekaz [komunikat]” to “zmiana skali, tempa lub wzorca“, którą nowy wynalazek lub innowacja “wprowadza w ludzkie sprawy”.
McLuhan rozumiał “medium” jako środek komunikacji w najszerszym tego słowa znaczeniu. W książce Zrozumieć media napisał: “Przykład światła elektrycznego może okazać się w tym kontekście pouczający. Światło elektryczne jest czystą informacją. Jest to medium bez wiadomości, chyba że jest używane do przeliterowania jakiejś słownej reklamy lub nazwy”. Żarówka jest wyraźną demonstracją koncepcji “medium jest przekazem”: żarówka nie ma treści w sposób, w jaki gazeta ma artykuły lub telewizja ma programy, ale jest to medium, które ma efekt społeczny; to znaczy żarówka umożliwia ludziom tworzenie przestrzeni w nocy, które w przeciwnym razie byłyby otoczone ciemnością. Opisuje żarówkę jako medium bez żadnej treści. McLuhan stwierdza, że “żarówka tworzy środowisko poprzez samą swoją obecność”. Podobnie, przesłanie wiadomości o haniebnej zbrodni może być mniej związane z samą wiadomością (treścią) o tym fakcie, a bardziej ze zmianą nastawienia opinii publicznej do przestępczości, którą wiadomość [komunikat] wywołuje poprzez fakt, że takie zbrodnie są w rzeczywistości wprowadzane do domu, aby oglądać je podczas wieczornej kolacji.
W książce Zrozumieć media McLuhan opisuje “treść [kontent]” medium jako soczysty kawałek mięsa niesiony przez włamywacza, aby odwrócić uwagę strażnika umysłu. Oznacza to, że ludzie mają tendencję do skupiania się na tym, co oczywiste, czyli na treści, aby dostarczyć nam cennych informacji, ale w tym procesie w dużej mierze przegapiamy zmiany strukturalne w naszych sprawach, które są wprowadzane subtelnie lub przez długi czas. W miarę jak wartości, normy i sposoby działania społeczeństwa zmieniają się z powodu technologii, zdajemy sobie sprawę ze społecznych implikacji tego medium. Obejmują one kwestie kulturowe lub religijne i historyczne precedensy, poprzez interakcję z istniejącymi warunkami, aż po drugorzędne lub trzeciorzędne efekty w kaskadzie interakcji, których nie jesteśmy świadomi.
Jeśli chodzi o historię sztuki, McLuhan zinterpretował kubizm jako wyraźne ogłoszenie, że medium jest przekazem. Dla niego sztuka kubistyczna wymagała “natychmiastowej świadomości zmysłowej całości”, a nie samej perspektywy. Innymi słowy, w kubizmie nie można było zapytać, o czym jest dzieło (treść), ale raczej rozważyć je w całości.
Źródło: The medium is the message
Zobacz na: …I nie słuchaj mnie jak „Sperg” – Whisper
Język jako okno na ludzką naturę – Steven Pinker
Konieczne kłamstwa, proste prawdy – Daniel Goleman
Nie jedz farby
[Teoria] Komunikat jest komunikatem [Medium jest przekazem]
Emocje, nie treść
Nie wiem, gdzie usłyszałem to po raz pierwszy, może był w dziale Redpill, a może na forach NMMNG [No More Mr Nice Guy Group – Koniec bycia miłym gosciem]. Ale to było całkiem proste stwierdzenie, medium jest przekazem. Jest to następstwo obserwowania jej działań, nie słuchania jej słów.
Niedawna dyskusja z wątku faceta nowego na forum Married RedPill lamentującego, że dostał twarde “nie” od swojej żony. Nasz bohater dobrze sobie poradził i przyjął na klatę bajzel z tym związany; utrzymał Niezależność od Wyniku wystarczająco dobrze, ale nie dostrzegł ważnej wskazówki w zachowaniu swojej żony. Mianowicie, medium jest przekazem.
Dwa elementy wystają jak bolesny kciuk. Ten fragment tutaj:
„zanim położyła się spać, zrobiła wszystko, by pocałować mnie w czoło i powiedzieć “dobranoc”.”
I ten fragment:
„Następnego ranka, gdy wstawałem z łóżka, dostałem od niej “SMS-a”, że wysłała mi e-mail, który chciała, żebym przeczytał. Był zatytułowany “Zaufanie”. 100% chomik racjonalizacji. Wylogowałem się z małżeństwa fizycznie i emocjonalnie… ona nie chce się ze mną niczym dzielić… nie ufa mi… nie może dochodzić do zbliżeń fizycznych, jeśli mi nie ufa…. tuzin przykładów tego, gdzie ją zawiodłem, a teraz tak naprawdę nawet nie chce ze mną rozmawiać o niczym poza codziennymi sprawami z dziećmi.”
Nie oczekuję, że nasz bohater zrozumie subtelności tej sytuacji, walczy teraz o swoje życie, więc nie jest to nic wielkiego.
Co to jest Przerażenie [dread]; albo, dlaczego nikt nie ma jakiejkolwiek ramy – Rian Stone
Mamusiu spraw, żebym poczuł się lepiej
Mój najmłodszy synek jest cichym, bojaźliwym dzieckiem. Denerwuje się przed robieniem takich rzeczy, jak jazda na rowerze lub hulajnodze, więc kiedy popełni błąd, jest bardzo zakłopotany. Pewnego dnia jechał na rowerze, nie zwracając szczególnej uwagi i wpadł na zaparkowany samochód na podjeździe. Nic się nie stało, ale sąsiad z naprzeciwka zobaczył to i zaczął się śmiać. Mój syn natychmiast wstał i pobiegł z płaczem do mamy. Kiedy jest zraniony, psychicznie lub fizycznie, biegnie do mamy po walidację. Zrobiła więc to, co zawsze. Zapytała go: “Co się stało, kochanie?”.
[Walidacja – uznanie lub potwierdzenie, że dana osoba, jej uczucia lub opinie są ważne lub warte uwagi]
Wyrzucił z siebie to, co go zawstydziło, a ona natychmiast pocałowała go w czoło i odprawiła. Jej działania były proste. Zwalidowała go i wysłała w swoją stronę. Jej słowa to jedno, coś w stylu: “Ohh kochanie… co się stało… tak wiem. Poczuj się lepiej…“, ale jej czyny były inne; idź dalej…
W drugim fragmencie nasz bohater otrzymuje wiadomość tekstową kierującą go do wiadomości e-mail. Ponownie, moja ulubiona irytująca drobnostka, SMS i e-mail są dla logistyki. Powtarzam, SMS-y i e-maile służą logistyce. Żona naszego bohatera daje mu szczerą wiadomość e-mail, zagłębiającą się w głębokie szczeliny jej uczuć, o tym, jak nie może mu ufać, jak ją zawiódł, itp., itd.. Jeśli wrócimy do pierwotnego postulatu, medium będącego przekazem na jego powierzchni, to jej wiadomość nie jest jasna. Ale jeśli odsuniemy i spojrzymy na to z lotu ptaka, wiadomość zaczyna się klarować. Tutaj mówi: “Chcę kontrolować medium; chcę decydować, kiedy i jak się komunikować.”
Skąd to się bierze? Być może wiatr zmian staje się dla niej oczywisty. Może wypisała się z małżeństwa, a cały ten e-mail był odpowiednikiem “Kocham cię, ale nie jestem w tobie zakochana” (tak przy okazji).
Jeśli więc wrócimy do historii naszego bohatera i spojrzymy na to, czym ona jest, to rzeczywistość stanie się bardzo jasna. Jej przesłanie jest jasne: nie jestem zaangażowana w to małżeństwo. Próbuje go spławić.
Co powinien zrobić bohater w takiej sytuacji? Przede wszystkim należy zdawać sobie sprawę z komunikatów. Kiedy twoja żona daje ci buziaka w czoło, pozwól, aby to w tobie zawrzało i stało się motywacją do wyciskania żelastwa na siłowni oraz ogarniania księgi rachunkowej.
Przywództwo zostało postawione na głowie
Drugi problem jest nieco poważniejszy i tak naprawdę wynika z braku przywództwa. Jeśli twoja żona ma cię tak dość i jest tak zniesmaczona twoimi działaniami, że pisze do ciebie e-mail, taki prawdziwy list w stylu „drogi Johnie”, aby powiedzieć ci, jak bardzo ją obrzydzasz, masz poważne problemy, które wymagają natychmiastowego resetu.
Dominacja i uległość w małżeństwie: model kapitana i pierwszego oficera
W tym przypadku lub w każdym innym, wszystkie e-maile lub SMS-y tego typu powinny być odrzucane po ich otrzymaniu. “Nie rozmawiam o poważnych sprawach małżeńskich przez e-mail”. Kropka. Może na wszelkie sposoby próbować racjonalizować, dlaczego musi to robić, ale to tylko kontrolowanie przez nią środków komunikacji, a tym samym kontrolowanie przekazu. Prawidłowa odpowiedź brzmi: “Jeśli chcesz prowadzić dyskusje jak duża dziewczyna, to będziemy to robić twarzą w twarz. Jeśli jest to dla ciebie tak ważne, abym się tym zajął, oczekuję uprzejmości, aby zrobić to twarzą w twarz.”
Ona narzeka na zaufanie, a to wynika z jego braku przywództwa. Jej słowa to jedno, ale rzeczywistość jest taka, że nie ufa mu z powodu lat bezczynności, i nie robienia tego co powinien był robić.
Mógł ominąć jej racjonalizującego chomika dając jej wyjście: “przynieś e-mail i przeczytaj mi go, jeśli chcesz mi coś powiedzieć”.
Ostatecznie poniósł kolejną porażkę. Ukląkł przed jej napadem złości i odpowiedział “odnotowałem i przyjąłem”, czyli zaakceptowałem twoją ramkę. W rzeczywistości, gdyby zmusił ją do zmierzenia się z tymi rzeczami, wypchnął ją z jej strefy komfortu, być może zacząłby odbudowywać trochę tego zaufania.
Nie chcę, żeby to była kara dla niego lub besztanie go za jego działania, jest nowy i wciąż się uczy. Bardziej jest to przypomnienie dla tych, którzy weszli na ścieżkę Małżeńskiej Czerwonej Pigułki, aby obserwowali jej działania i pamiętali, że środek przekazu jest przekazem.
Źródło: [Theory] The Message is the Message
[Niezależność od wyniku – zdolność do zachowania spokoju niezależnie od wyniku zalotów lub inicjowania seksualnego, a tym samym twoja rama jest “niezależna” od “wyniku” twoich zalotów. Kobiety niesamowicie ciągnie do mężczyzn, którzy potrafią zachować niezależność od wyniku w obliczu odrzucenia i jest to kluczowa umiejętność w małżeństwie.]
Red Pill 101 – Ep. 16: The Medium is the Message
Twoja kobieta kasuje wiadomości? Metadane są wiadomością
Kobieta dla której właśnie mija Twoja kolej kasuje wiadomości? Metadane to dane o danych. W tym przypadku fakt usuwania treści jest przekazem dla Ciebie.
Najnowsze komentarze