Autentyczność – Rewizja | Rian Stone

Autentyczność – Rewizja

Każdy, kto przebywał w manosferze, spotkał się z pewnym modelem atrakcyjnych zachowań zwanym Ciemną Triadą. Dla niezorientowanych, Ciemna Triada to połączenie zachowań makiawelicznych, psychopatii i narcyzmu. Zakłada się, że te zachowania są bardziej atrakcyjne dla kobiet niż ich alternatywy.

Mogę to spokojnie zaakceptować, ponieważ moje własne doświadczenie w podrywaniu pokazało, że im więcej dodałem tych cech w moich podejściach i podrywach, tym większe miałem sukcesy. Wielu mężczyzn zrobiło podobnie. To nie jest to samo co „istotnie statystyczne dowody naukowe”. Jednakże, z jednej strony można wskazać na kilka badań, aby powiedzieć, że to twierdzenie jest wspierane przez badania, a z drugiej strony można wskazać na kryzys replikacji w naukach społecznych i okazuje się, że nie ma solidnych zreplikowanych badań wykonanym w prawie wszystkim i możemy skończyć w tym miejscu.

Kryzysowi replikacji w psychologii kończą się wymówki
Czym jest Ciemna Triada i dlaczego jest tak atrakcyjna?

Mniejsza oto i załóżmy, że jest to przydatne. (Ten post został pierwotnie napisany zaraz po moim pierwszym wystąpieniu w Orlando na Florydzie, gdzie po raz pierwszy spotkałem Rollo Tomassiego i obaj usunęliśmy naszą anonimową fasadę, aby mówić o Czerwonej Pigułce przed publicznością). Przeglądam cechy osobowościowe Ciemnej Triady i skupiam się na narcyzmie, który wydaje się nie mieć w sobie nic atrakcyjnego. Robiąc to, dowiaduję się, że nie jest tym, czym myślałem, że jest i rozwinąłem zrozumienie tego, jak wygląda zdrowy poziom cech Ciemnej Triady, jak do niego dochodzi i dlaczego powinienem przyjąć ten model mentalny zamiast alternatyw, zwłaszcza Tradycyjnej Konserwatywnej, Rockwellowskiej formy męskości, która jest niezdrową formą narcyzmu, czyli Narcystycznego Zaburzenia Osobowości (NPD).

Autentyczność, albo zdrowy poziom narcyzmu

 

Makiawelizm

 

Zachowania makiaweliczne mają sens. Człowiek, który skupia się na swoim celu i nie ulega zewnętrznej moralności, odnosi większy sukces niż ten, który stosuje sztuczne bariery, aby temperować swoje zachowanie. Człowiek, który stale odmawia wykonania zadania z powodów innych niż jawne kłamstwa lub łamanie egzekwowalnych praw, zawsze będzie radził sobie gorzej. Nie ma krwi, nie ma faula i trzymanie oka na piłce – sportowe odniesienia są męskie. Zawiedzenie w planowaniu to planowanie porażki. Wojskowe odniesienia są również męskie. W rzeczywistości, rodzaj faceta, który chce być przebiegły w ludzkiej seksualności, jest postrzegany jako autystyczny, to powinno odbywać się bez wysiłku i po prostu się zdarzyć. Jedynymi, którzy mówią w ten sposób są ci, którzy są rozgrywani, nigdy ci, którzy grają.

 

Psychopatia

 

Zachowania psychopatyczne mają sens. Psychopatii nie można się nauczyć, to nie jest umiejętność, to deformacja mózgu. Cała nauka o zabijaniu [Killologia] istnieje po to, by badać, jak możemy wypełnić lukę między skutecznością a empatią. Przykładem jest odkrycie przez armię amerykańską, że większość strzałów oddanych podczas pierwszej wojny światowej nie miała na celu trafienia w cel. Ludzie mieli wrodzony problem z zabijaniem innych ludzi. Opracowali system, który miał zmienić ten sposób myślenia. Cele, które były używane do treningu strzeleckiego, zostały zmienione z okrągłych tarcz na ludzkie sylwetki. Żołnierze ćwiczyli do czasu, aż strzelanie stało się odruchowe, a następnie w bitwie byli w stanie ominąć tę część mózgu, która kojarzyła ich strzały z odbieraniem ludzkiego życia. Choć to skrajny przykład, mogę zrozumieć, dlaczego możliwość wyciszenia swojej empatii pozwala na bardziej zabawne, zdegenerowane podejście do kobiet i seksu. Czasami dziewczyna chce być po prostu zdominowana, traktowana jak kawałek mięsa. Pokaż mi mężczyznę, który odrzuca kontrolę nad swoją cywilizowaną wrażliwością, a ja pokażę ci kobietę z mokrymi majtkami.

Nie zapominaj, też o fantazjach o gwałcie. Biorąc pod uwagę, że żaden mężczyzna bez uszkodzenia mózgu nie będzie w stanie posunąć się w tym daleko, łatwo zrozumieć, dlaczego jest to korzystna umiejętność. To nie psychopatia, to symulowana psychopatia. To jest odnoszenie się do względnie stabilnej i wyważonej strefy, gdzie ktoś może naprawdę cieszyć się uprzedmiotowieniem, ale nie do tego stopnia, że nie można dodać empatii, gdy jest to społecznie właściwe.

Narcyzm mnie dezorientuje. Nie mogę ogarnąć związku pomiędzy byciem atrakcyjnym, lub nie bycie nieatrakcyjnym, a spełnianiem kryteriów jakiegokolwiek znaczącego poziomu narcyzmu.

 

Czym jest narcyzm?

 

Odpowiedź na to pytanie jest trudniejsza niż się wydaje. Prostym sposobem jest wyszukanie dowolnej diagnozy psychologicznej i przegląd wypunktowanej listy. Jak zauważa Thelastpsychiatrist.com, listy punktów do odhaczenia są zarówno poprawne, jak i niepoprawne:

    „Znaleźliśmy stopę, gałkę oczną i wątrobę.  To musi być człowiek.  Albo triceratops.  Albo…  I teraz dochodzimy do wniosku, że człowiek to coś posiadającego trzy cechy: stopę, gałkę oczną i wątrobę, przy czym kryterium wykluczającym jest dinozauryzacja.  Dzięki, Arystotelesie, to bardzo pomaga.” – A Generational Pathology: Narcissism Is Not Grandiosity

Z biegiem lat przyjąłem rozumienie, które przyjął zarówno on, jak i znany autor Venkatesh Rao: Niezdrowy narcyzm to tworzenie samo zdefiniowanej narracji jako bufora przeciwko postrzeganej nieadekwatności, aby osiągnąć cel poprzez oszustwo. Problem pojawia się, gdy narcyz faktycznie dostaje to, czego chce. Nietrudno jest okłamać dziewczynę, żeby się z tobą przespała. Nie jest trudno obiecać gwiazdkę z nieba, aby wyszła za ciebie.

Problem pojawia się, gdy dostajesz to, czego chciałeś, a potem zwycięstwo brzmi pusto. W końcu, czy ona naprawdę cię pożądała, kiedy musiałeś nią manipulować? Musi mieć niskie IQ lub być uszkodzoną kobietą. Nie, za bardzo szanuję kobiety, to musi być wina tych przeklętych podrywaczy. To ma sens, że tradycyjny konserwatywny model mentalny (TRADCON) postrzega Grę jako manipulację, ponieważ buduje on misterną historię o mężczyźnie jako dobrotliwym koniu pociągowym i dyktatorze, ponieważ chciał, żeby go kochała. Jeśli on używa manipulacji, to widocznie wszyscy inni też muszą.

Więc co takiego jest w narcyzmie, że jest atrakcyjny? Jednym słowem:

 

Autentyczność

 

Tradycyjny konserwatywny model mentalny lub miły facet jest manipulatorem. Wie, czego chce jego kobieta (lub czego powinna chcieć), bo on już napisał tę historię. Jego pastor, rodzice, wszyscy napisali narrację, a on jest w niej bohaterem. Jednak kobiety nie są głupie, mają swoje własne narzędzia do walki z oszustwem. Psycholog ewolucyjny Martie Haselton nazywa to błędem sceptycyzmu związanym z zaangażowaniem^[1]. Zna je każdy doświadczony człowiek. Dla kobiet wszelkie łatwe do podrobienia lub niskoinwestycyjne sygnały są automatycznie traktowane z nieufnością na rzecz tych wysokoinwestycyjnych. Znamy je pod nazwą Gówno Testów. I tu pojawia się problem – siła nie do ruszenia napotyka na obiekt nie do zatrzymania.

 

Gniew i wściekłość

 

Gdy ktoś jest antagonistą w opowieści to wszystko przebiega gładko, bo uznaje ją. Co się dzieje, gdy kobieta w ogóle nie uznaje historii? To się nazywa narcystyczne zranienie, a jedyną odpowiedzią na nie jest pojęcie zwane narcystyczną wściekłością. Czy mam na myśli bycie złym na dziewczynę? Nie, nie złość, wściekłość to nie złość, wściekłość to wściekłość.

Gniew to emocja społeczna. Kiedy ktoś doświadcza niesprawiedliwości z rąk innych, doświadcza gniewu. Upuść młotek na swój ręcznik i zranisz się, ale nie będziesz rozgniewany. Jeśli ktoś inny celowo upuści młotek na twój palec u nogi, to się rozgniewasz. Gniew jest twoim sposobem na zasygnalizowanie światu, że nie jesteś z tego zadowolony, a druga osoba powinna przestać sprawiać ci niesprawiedliwość. Gniew jest dla mężczyzn tym, czym dokuczliwość [dręczenie] dla kobiet i prawdopodobnie dlatego tak bardzo go nienawidzą.

Wściekłość jest czystą limbiczną reakcją mózgu. Wściekłość to sytuacja w której mężczyzna kładzie rękę na gorącym piecu, a następnie nią wymachuje, gdy odsuwa rękę od płonącego pieca. Wściekłość nie jest komunikatem, nie jest niczym niż sytuacją w której mózg wymachuje ciałem. Każda kobieta, która kiedykolwiek miała do czynienia z porzuconym byłym chłopakiem który wysyła jej SMS-a o 3 nad ranem, nazywając ją dziwką, lub dorastała w domu, w którym tata wracał do domu, przypalił klopsy, a w odpowiedzi wręczyć żonie zestaw irlandzkich okularów przeciwsłonecznych, wie o czym mówię. Każdy mężczyzna, który może przyjąć dowolną liczbę ciosów [muka]  w ramię, ale traci rozum, gdy ktoś uderza go w twarz, rozumie o czym mówię.

Więc jeszcze raz: dlaczego narcyzm jest w ogóle atrakcyjny?

To dzięki Jonathanowi Hammowi. Jeśli nie masz pojęcia o kogo chodzi, to jest serial zatytułowany Mad Men. Bohaterem jest narcyz o imieniu Don Draper (to nie moja analiza, został napisany w ten sposób), z wyjątkiem tego, że nie jest Donem Draperem, jest Dickiem Whitmanem. Dick jest niepewnym siebie bękartem wychowanym w burdelu i szuka miłości, która ukoi jego paraliżującą niepewność. Sam nie wie, jak to osiągnąć, więc przyjmuje narcystyczną fantazję Dona Drapera. Religijny, uprzejmy, charyzmatyczny tajemniczy człowiek. Fakt, że tak wielu ludzi myśli, że bycie dobrym w Grze oznacza, że chcesz być Donym Draperem, mija się z celem. Don nie jest uwodzicielem w tej historii, on jest tradycyjnym konserwatystą. Co się stanie, gdy dziewczyna przestanie wierzyć w jego fantazję? Załamuje się w bełkotliwym bałaganie, Dick Whitman wychodzi i zaczyna płakać. To jest program telewizyjny, w prawdziwym życiu zacząłby się bujać w chwili, gdy wyszła pocztówka Dicka Whitmana. Kiedy tradycyjny konserwatysta tworzy swoją fantazję o świecie na podstawie malowideł Normana Rockwella [Ameryka, lat 50. XX wieku], a jego żona zdecyduje się na to, że będzie główną postacią w swojej własnej historii życia, a nie dodatkiem do jego fantazji, to albo zacznie naskakiwać, albo zwróci swoją wściekłość do wewnątrz.

Bycie Wyzerowanym to termin, którego używamy w tej przestrzeni, jest to skrótowy termin opisujący utratę czyjejś narcystycznej fantazji, narcystyczną wściekłość i wynikające z tego uszkodzenie własnej tożsamości. W porządku, to nie tak, że tożsamość istniała, to była fantazja.

Facet z Grą to Jon Hamm. Odgrywa postać, wie że gra postać, publiczność wie że gra postać, ale wszyscy grają razem z nim. Wcześniej zasugerowałem, że właściwym sposobem opisania psychopatii jest psychopatia symulowana. Dlaczego więc narcyzm jest atrakcyjny, to niewłaściwe pytanie. Dlaczego symulowany narcyzm jest atrakcyjny?

Bo to jest jak kobiece porno.

Kobiety czytają romanse w taki sam sposób, w jaki mężczyźni oglądają Rambo III. Ich potrzeba życia w historii uwodzenia jest prawdziwa. Wiedzą, że 50 twarzy Greya jest fikcyjną historią i nie obchodzi ich to. Wiesz, że Rambo nie uwolnił Afganistanu od Rosjan, ale ciebie to też nie obchodzi. Kobiety wiedzą, że Mad Men nie istnieje, ale nadal chcą przelecieć Johna Hamma. A kiedy ktoś burzy jego narrację, nazywa Dona Drapera oszustem, nie doświadcza on emocjonalnej wściekłości w taki sam sposób jak Dick Whitman. John wygląda na zdezorientowanego sytuacją i pyta: „Wiesz, że to program telewizyjny, prawda?”

Co miałem na myśli, kiedy powiedziałem, że autentyczność jest tym, co czyni narcyzm atrakcyjnym? Autentyczni ludzie szczerze mówią o swojej nieuczciwości. Co ważniejsze, myślą o innych jako o istotach ludzkich. Ludzie mają własne pragnienia, własne życzenia i własne historie. Autentyczni mężczyźni, mężczyźni z Grą sprawiają, że kobieta jest współautorką narracji, a nie pionkiem na szachownicy.

Dlaczego miałbyś chcieć być szczery z kobietą, zwłaszcza kiedy ględzę już tyle o psychopatii? To nie dlatego, że Jezus tego chciał, nie dlatego, że nadgorliwe sfrustrowane matki oglądające doktora Phila kiwają głowami i aprobują. To dlatego, że kiedy dostajesz od niej te sygnały, sygnały prawdziwego entuzjastycznego pożądania, możesz je naprawdę docenić. Manipulacyjna, narcystyczna fantazja tradycyjnych konserwatystów jest właśnie taka. Każdy, kto kocha człowieka za jego fikcję, musiał być zbyt głupi, by to wykryć. Wszystkie zwycięstwa są puste, to nigdy nie wystarcza. Będzie sypiał z innymi dziewczynami i one też mu nie wystarczą. Nie zrzucił maski, zbudował nową. Teraz jest grzesznikiem, któremu Bóg musi przebaczyć, jest słaby, a kobiety kuszą go do zdrady.

Zauważ jak wszystko jest o nim, z wyjątkiem winy.

Ale gra? Gra to opowieść, Gra to… cóż, gra. Gra ma dwóch lub więcej graczy, gra ma zasady, na które wszyscy się zgadzają. Gra polega na współpracy. Nieuczciwość nie jest nieuczciwa, podobnie jak gra w Monopoly nie jest nieuczciwa, ponieważ pieniądze są różowe. „Oszukałeś te kobiety, żeby się z tobą przespały i zrujnowałeś ją dla reszty z nas!”

Nie, zamierzała się z kimś przespać, po prostu sprawiłem jej radość z tego doświadczenia i zostawiłem ją lepszą, niż ją zastałem.

 

Gra

 

Całe lata zajęło mi zrozumienie, dlaczego narcyzm był ważny w Grze. Makiaweliczne byłoby to, co uważamy za posiadające strukturę, logistykę i plan. Utrwalone rutyny z tajemniczych dni, ćwiczenia fizyczne, bycie szczupłym, wszystko, co robisz z jednoznacznym celem gry, to świetny sposób na podciągnięcie się w cechach z Ciemnej Triady.

Symulowana psychopatia to unikanie samo sabotażu. Przestań nadeptywać na własnego fiuta i analizować ślad buta. Seks i związki są wzajemne, przyjemne, zabawne. Tak samo, jeśli trwają 6 godzin lub całe życie. Dr David Buss napisał świetną książkę „Dlaczego kobiety uprawiają seks” i spośród setek powodów, do których się odnosi, żaden z nich nie ma nic wspólnego z powodem, dla którego nie chcesz zbliżyć się [chcica] do dziewczyny.

Narcyzm polega na budowaniu narracji, ale nie traktowaniu jej jako swojej podpory. Musisz być wystarczająco pewny siebie, aby śmiać się z tego, gdy ktoś nie akceptuje narracji, lub być wystarczająco dobrym, aby druga osoba budowała narrację razem z tobą. „My kontra świat” to świetna rutyna podrywu, która jest tego przykładem. Zabierz dziewczynę na randkę, ludzie oglądają z nią i wymyślają historię, w której oddzielasz ich od siebie fantastycznymi historiami. Unikanie tego odrażającego faceta, który prześladował ją całą noc, abyś mógł się odizolować.

A kiedy zaczyna wypowiadać krytyczne uwagi do  Dona Drapera o to, że jest fałszywy, patrzysz na nią zdezorientowany i mówisz: „Wiesz, że to gra, prawda?”

[1] Cindy M. Meston, David M Bus, A Generational Pathology: Narcissism Is Not Grandiosity, (Rozdział 10, 2009)

Źródło: Authenticity: Revisited

 

Zobacz na: Gry o władzę: przewodnik terenowy – Rian Stone
Punkt zagrożenia – Dalrock
Męska matryca społeczna: powrót do piaskownicy