Insta-Szony: Czy pieniądze są prawdziwym problemem?

The Other McCain opublikował post zatytułowany Insta-Whores [Insta-Szony], dotyczący prostytucji w mediach społecznościowych.  Jak zauważa McCain, granice tutaj mogą być nieostre, a tak czy inaczej, może to podważyć zaufanie społeczne:

„Wiele zachowań umożliwianych przez ten wyłaniający się rynek online nie jest dokładnie prostytucją – nie jest to prosta umowa typu opłata za usługę – ale ogólnie rzecz biorąc, media społecznościowe są mechanizmem, dzięki któremu dobrze wyglądające młode kobiety mogą odkryć wartość pieniężną swojej młodości i urody….

Jednym z rezultatów tego zjawiska – tak zwanych “sugar babies [utrzymanek]” sprzedających się “sugar daddies [sponsorom]” – jest powszechny cynizm i nieufność. Dziewczyny z college’u, które przyzwyczaiły się do “wakacji” w Miami, Palm Springs lub na Lazurowym Wybrzeżu z zamożnymi klientami, raczej nie będą pod wrażeniem swoich kolegów z klasy, których nie stać na rozpieszczanie ich w ten sposób. A młody mężczyzna nigdy nie wie, czy atrakcyjna kobieta, z którą próbuje nawiązać rozmowę, potajemnie angażuje się w taką komercyjną działalność. Przypomnijmy sobie doświadczenia Anthony’ego Johnsona (“Hypergamy Doesn’t Care”, 23 kwietnia), który twierdzi, że odkrył, iż jego była żona przez lata zajmowała się prostytucją. Świadomość istnienia ukrytego rynku seksualnego zmienia postrzeganie zachowania kobiet.”

Rodzi to jednak również pytanie o to, czego oczekujemy od młodych (i nie tak młodych) kobiet, gdy zwlekają z małżeństwem.  Prawie wszyscy ludzie są zaniepokojeni pomysłem kobiety, która wychodzi za mąż w wieku 18, 19, a nawet w wieku 20 kilku lat, a większość z nich byłaby zdziwiona, gdyby dowiedziała się, że zrobiła to bez wcześniejszego seksu z innymi mężczyznami.  Jak może być gotowa do małżeństwa, jeśli brakuje jej “doświadczenia życiowego”?  Kiedy już wyjdzie za mąż, obawiamy się, że pozostanie mężatką, jeśli nie będzie już szczęśliwa, wypełniając przysięgę małżeńską.

Wspólnie najbardziej boimy się nie tego, że nasze córki zostaną dziwkami, ale tego, że nimi nie zostaną.  Wmawiamy sobie, że dziwkarstwo jest dobre, o ile w grę nie wchodzą pieniądze.

Ale znowu, czego tak naprawdę oczekujemy od młodych kobiet w międzyczasie, gdy mediana wieku pierwszego małżeństwa wciąż rośnie?  Teoretycznie powinny one szukać swojej bratniej duszy, ale podczas gdy intensywnie próbują swoich możliwości, nie powinny też znajdować go zbyt wcześnie.  Oczekujemy, że młode kobiety będą angażować się w rynek seksualny i wmawiamy sobie, że jest to dobre, o ile nie wychodzą za mąż i nie przyjmują gotówki ani nadmiernych prezentów.  Muszą dziwkować dla samej przyjemności dziwkowania, w przeciwnym razie byłoby to niemoralne i prawdopodobnie nielegalne.

Kilka lat temu AXA Equitable wyemitowała zabawną reklamę o kobiecie, która była zbyt zajęta planowaniem emerytury, by zauważyć swoją bratnią duszę:

https://x.com/BladyMamut/status/1794996125130514566

Co więcej, to konserwatywni chrześcijanie są pod tym względem jeszcze gorsi.  Wendy Griffith z The 700 Club jest po pięćdziesiątce i jeszcze nie znalazła męża.  Zamiast przestrogi, czyni to z niej wzór do naśladowania dla młodych chrześcijanek.  Co było olśnieniem Wendy Griffith po dziesięcioleciach niepowodzeń w znalezieniu męża?  Nie była wystarczająco wybredna!

W przypadku Griffith twierdzi ona, że zachowała dziewictwo, ponieważ polowała na męża aż do pięćdziesiątki.  Nie mam powodu, by w to wątpić, ale wątpię, czy jest to powszechne wśród chrześcijanek, w tym kobiet, które czytają jej książkę.

Rzeczywistość jest taka, że zarówno chrześcijanie, jak i niechrześcijanie czują się głęboko niekomfortowo z chrześcijańską moralnością seksualną i odpowiednio zmieniliśmy nasze społeczeństwo.  Mając to na uwadze, nasz nagły strach, że nasze młode kobiety zamieniają się w dziwki, byłby komiczny, gdyby nie był tak tragiczny.

Źródło: Insta-Whores: Is money the real problem?

Zobacz na: Profilaktyka w relacjach – część I | Rollo
Kto lub co zniszczyło małżeństwo?
Socjalizm, feminizm, marksizm i cztery podstawowe typy interakcji międzyludzkich

„Hipergamia o nic się nie troszczy” – Rollo Tomassi