Jednostki bojowe złożone wyłącznie z mężczyzn osiągają lepsze wyniki niż jednostki mieszane – Badanie Korpusu Piechoty Morskiej

Badanie Korpusu Piechoty Morskiej: Jednostki bojowe złożone wyłącznie z mężczyzn osiągają lepsze wyniki niż jednostki mieszane

10 wrzesień 2015

Trwające rok badanie Korpusu Piechoty Morskiej próbujące zrozumieć, jak integracja płci wpłynie na gotowość bojową, wykazało, że jednostki całkowicie męskie były szybsze, bardziej zabójcze i zdolne do ewakuacji ofiar w krótszym czasie.

W sumie, zgodnie z podsumowaniem badania, oddziały całkowicie męskie wypadły lepiej niż grupy mieszane w 69 procentach ocenianych zadań.

Tom Bowman z NPR omówił ten raport dla Newscast:

“Piechota morska [marines] stworzyla batalion złożony ze 100 kobiet i 300 mężczyzn-ochotników. W ciągu ostatniego roku szkolili się w Północnej Karolinie i Kalifornii, biorąc udział w realistycznych ćwiczeniach bojowych.

“Całkowicie męskie oddziały, jak wykazało badanie, działały lepiej niż jednostki mieszane pod względem płci. Mężczyźni byli bardziej dokładni w trafianiu w cele, szybsi w pokonywaniu przeszkód, lepsi w unikaniu obrażeń.

“Badanie piechoty morskiej mówi, że jego głównym celem jest maksymalna skuteczność bojowa, ponieważ oznacza to mniej ofiar. Piechota morska nie powiedziała, czy wyniki badania skłonią ich do poproszenia o zwolnienie z obowiązku, który zabrania kobietom wykonywania zadań w walce naziemnej.

“Sekretarz obrony Ash Carter powiedział, że ma nadzieję na otwarcie wszystkich stanowisk bojowych dla kobiet”.

Pentagon zniósł zakaz zabraniający kobietom służyć w walce w styczniu 2013 roku. Pytanie od tego czasu dotyczyło tego, czy wojsko może udostępnić te miejsca pracy bez obniżania standardów.

Oto kilka kluczowych wniosków z podsumowania badania:

Szybkość

Szybkość: Oddziały całkowicie męskie, niezależnie od szczegółowych norm fizycznych dla piechoty, były szybsze niż oddziały zintegrowane pod względem płci w każdym ruchu taktycznym. Różnice były wyraźniejsze w specjalnościach piechoty z obsługą broni, które przenosiły ładunek szturmowy plus dodatkowy ciężar broni i amunicji obsługiwanej przez załogę.

Zabójczość/śmiercionośność:

Śmiertelność: W pełni męskie oddziały piechoty 0311 (strzelcy) miały lepszą celność w porównaniu z oddziałami zintegrowanymi pod względem płci. Istniała zauważalna różnica między płciami dla każdego systemu broni (tj. M4, M27 i M203) w oddziałach 0311, z wyjątkiem prawdopodobieństwa trafienia i chybionych strzałów z M4.

Obrażenia:

Zdrowie i dobrostan piechurów

Oprócz sprawności odnotowano dowody na wyższy wskaźnik urazów u kobiet w porównaniu z mężczyznami wykonującymi te same zadania taktyczne. Dobrze udokumentowana porównywalna niekorzystna sytuacja w zakresie siły górnej i dolnej części ciała skutkowała wyższym poziomem zmęczenia u większości kobiet, co przyczyniło się do częstszego występowania urazów [kontuzji] związanych z przeciążeniem, takich jak złamania kości. Badania z różnych amerykańskich i sojuszniczych badań wojskowych ujawniają, że dwa podstawowe czynniki związane są z sukcesem w zadaniach związanych z ruchem z obciążeniem
1) beztłuszczowa masa ciała i
2) bezwzględny pułap tlenowy – V02 Max.
Wyniki oceny fizjologicznej mężczyzn i kobiet z GCEITF przeprowadzonej przez Laboratorium Badań Nerwowo-Mięśniowych Uniwersytetu w Pittsburgu obejmują:

 

A oto kilka surowych liczb, które pomagają wyjaśnić różne fizjologie:

– Skład ciała: Mężczyźni ważący średnio 80kg, z 20% tłuszczu w ciele: kobiety ważące średnio 65kg, z 24% tłuszczu w ciele.

– Moc anaerobowa: Kobiety posiadały 15% mniej mocy niż mężczyźni; górny 25 percentyl kobiet pokrywa się z dolnym 25 percentylem dla mężczyzn

– Wydolność anaerobowa: Kobiety posiadały 15% mniejszą wydolność; żeński górny 10 percentyl pokrywa się z dolnym 50 percentylem mężczyzn

– Wydolność tlenowa/Pułap tlenowy (V02Max): Kobiety miały 10% mniejszą wydolność; żeński górny 10. percentyl pokrywa się z dolnym 50. percentylem mężczyzn.

– W ramach badań przeprowadzonych w batalionie szkoleniowym piechoty, kobiety przechodzące szkolenie podstawowe doznały ponad sześciokrotnie więcej urazów niż mężczyźni.

– 27% urazów u kobiet przypisano zadaniom przemieszczania się z obciążeniem, w porównaniu do 13% u ich męskich odpowiedników, przenoszących podobne obciążenie.

– W trakcie oceny GCEITF wskaźnik urazów układu mięśniowo-szkieletowego wyniósł 40,5% dla kobiet w porównaniu z 18,8% dla mężczyzn.

– Z 21 urazów utraconych w czasie, poniesionych przez piechurów [marines] płci żeńskiej, 19 było urazami kończyn dolnych, a 16 wystąpiło podczas zadania przemieszczania z obciążeniem.

Oczywiście, wiadomość ta pojawia się zaledwie kilka tygodni po tym, jak dwie kobiety-żołnierze ukończyły Szkołę Rangersów w Fort Benning, w stanie Georgia. Jak donosiliśmy, jest to wyczerpujący kurs, który “kładzie nacisk na siłę fizyczną i wytrzymałość”.

 

Podsumowanie badań Korpusu Piechoty Morskiej cytuje raport z 1992 roku z prezydenckiej komisji ds. przydziału kobiet w siłach zbrojnych. To był ostatni raz, kiedy rząd badał wpływ integracji płci na jednostki walki lądowej.

Według tej komisji, wygranie wojny to czasem “tylko kwestia centymetrów”.

Wówczas komisja stwierdziła: “niepotrzebne rozproszenie lub jakiekolwiek rozcieńczenie skuteczności bojowej stawia misję i życie w niebezpieczeństwie. Ryzykowanie życia jednostki wojskowej w walce w celu zapewnienia możliwości kariery lub dostosowania się do osobistych pragnień lub interesów jednostki, lub grupy jednostek, jest czymś więcej niż złym osądem wojskowym. Jest to moralnie złe.”

Źródło: Marine Corps Study: All-Male Combat Units Performed Better Than Mixed Units

Zobacz na: Kobiety w policji i problemy z tym związane
Kobieta vs Mężczyzna – rekruci SAS: Kto wygra
Eksperyment Beara Gryllsa, który uwypukla kobiecą naturę

 

„…kiedy ta pierwsza dziewczyna się pojawi, po tym jak już trochę pobędzie i zaczniesz o niej zapominać, często zasugeruje, żeby następnym razem zmienić kryteria wyzwania, aby były “łatwiejsze”, “prostsze” i “bardziej zabawne i sprawiedliwe dla wszystkich”…

Ustawienie poprzeczki niżej oznacza po prostu rezygnację z indywidualnego osiągnięcia na rzecz konsensusu i “zabawy”.  I zanim się obejrzysz, w Piaskownicy pojawia się kolejna dziewczyna.  I właśnie wtedy zaczynają się kłopoty…

Ułatwienie wejścia i warunków do grupy może być faktycznie “zabawniejsze i bardziej sprawiedliwe”, nawet dla chłopców – ale nie zbudujesz mostu” – Męska matryca społeczna: powrót do piaskownicy – Ian Ironwood

 

 

 

 

Dlaczego funkcjonariuszki organów ścigania są bardziej wypalone zawodowo i co może im pomóc?

 

„Kobiety policjantki są atutem dla organów ścigania. W porównaniu do swoich kolegów, polegają bardziej na umiejętnościach komunikacyjnych, aby zarządzać interakcjami i rzadziej stosują siłę fizyczną. Ponadto, największą pojedynczą kategorią wezwań policyjnych w całym kraju jest przemoc wobec kobiet, a kobiety policjantki częściej skutecznie reagują na te wezwania. Pomimo tych ustaleń, kobiety stanowią mniejszość wśród funkcjonariuszy organów ścigania, a wysiłki mające na celu zwiększenie ich rekrutacji i retencji przyniosły ograniczony sukces. Wypalenie zawodowe może prowadzić do niższej wydajności pracy i porzucenia zawodu lub miejsca pracy. Zrozumienie wypalenia zawodowego i jego korelatów może umożliwić opracowanie programów mających na celu poprawę i przedłużenie kariery kobiet policjantek.

Niniejszy raport jest pod-badaniem randomizowanej, kontrolowanej próby programu odnowy biologicznej i bezpieczeństwa w miejscu pracy dla funkcjonariuszy organów ścigania, a oprócz wymiarów psychologicznych zebrano informacje dotyczące diety, ćwiczeń, stresu, snu i zmęczenia. Chociaż badania nad związkiem między wypaleniem zawodowym a zdrowym stylem życia są ograniczone, badania przekrojowe wydają się wskazywać na wzajemny związek. Osoby wykazujące wypalenie zawodowe częściej zgłaszały niską aktywność fizyczną i większą otyłość. Z drugiej strony odpowiednie wzorce snu, regularna aktywność fizyczna i zdrowa dieta mogą osłabiać uczucie wypalenia. Oceniliśmy różnice między kobietami i mężczyznami pełniącymi funkcję funkcjonariuszy organów ścigania w zakresie wypalenia zawodowego, danych demograficznych i nawyków związanych ze stylem życia oraz porównaliśmy kobiety pełniące funkcję funkcjonariuszy organów ścigania, podzielone na wymiar wypalenia zawodowego, aby zidentyfikować relacje, które mogą wpłynąć na późniejsze działania mające na celu zapobieganie wypaleniu zawodowemu i jego naprawianie wśród kobiet pełniących funkcję funkcjonariuszy organów ścigania.” – Źródło: Occup Med Health Aff. 2015 Jun 11;3(3):204; Why Are Women Law Enforcement Officers More Burned-Out and What Might Help Them? https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4721598/

 

Różnice płciowe w reakcjach na strach: Obwody neuronalne

 

„Kobiety są bardziej podatne na zespół stresu pourazowego [PTSD] i zaburzenia lękowe w porównaniu z mężczyznami. Zrozumienie neurobiologicznych podstaw tych zaburzeń jest kluczowe dla identyfikacji czynników ryzyka i opracowania odpowiednich interwencji specyficznych dla płci. Pomimo wyraźnego znaczenia klinicznego badania różnic płciowych w reakcjach na strach, zdecydowana większość badań przedklinicznych nad uczeniem się strachu i kształtowaniem pamięci była prowadzona wyłącznie na zwierzętach płci męskiej. Niniejszy przegląd podkreśla różnice płciowe w kontekście i warunkowaniu strachu pod wpływem bodźców, wygaszaniu strachu i generalizacji strachu, ze szczególnym uwzględnieniem obwodów neuronalnych leżących u podstaw tych zachowań u gryzoni. Istnieją mieszane doniesienia o behawioralnych różnicach płciowych w kontekście i paradygmatach warunkowania strachu pod wpływem bodźców, które mogą zależeć od behawioralnych wskaźników strachu. Istnieją jednak większe dowody na różnicową aktywację hipokampa, jąder migdałowatych i obszarów kory przedczołowej u samców i samic gryzoni podczas warunkowania strachu pod wpływem bodźców i bodźców. Jądro łożyskowe prążka krańcowego (BNST), struktura płciowo dymorficzna, jest szczególnie interesujące, ponieważ w różny sposób przyczynia się do reakcji strachu u mężczyzn i kobiet. Ponadto, podczas gdy wpływ cyklu rujowego na różne fazy warunkowania strachu jest opisany, najwyraźniejszy efekt modulacyjny estrogenu dotyczy procesów wygaszania strachu. Badanie zmienności reakcji neuronalnych i zachowań u obu płci powinno zwiększyć naszą wiedzę na temat tego, w jaki sposób ta zmienność przyczynia się do neurobiologii zaburzeń afektywnych. Niniejszy artykuł jest częścią wydania specjalnego poświęconego „Strachowi, lękowi i PTSD”. – Źródło: Neuropharmacology. 2023 Jan 1:222:109298; Sex differences in fear responses: Neural circuits https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36328063/

 

Kobiety w wojsku – Fundacja Ad Arma