Kayfabe – Whisper

Jesteś w moim typie. Inteligentny, odważny i skłonny uwierzyć we wszystko, co powiem - Kayfabe

Jeszcze nie skończyłem mówić o Harveyu Weinsteinie. (Ten człowiek jest po prostu kopalnią doskonałych przykładów). Rozmawialiśmy już o tym, co zrobił źle. (Pomylił dźwignię sytuacyjną z SMV). Rozmawialiśmy też o tym, dlaczego to zrobił. (Użył cipki, aby pogłaskać swoje ego, zamiast tylko swojego wacka).

Jednak teraz dochodzimy do pytania, dlaczego wszyscy w Hollywood go chronili, a potem nagle zwrócili się przeciwko niemu, skoro przez cały czas wiedzieli, co robi.

Aby zrozumieć odpowiedź, musimy zrozumieć kilka faktów i myśleć o nich wszystkich jednocześnie, w odniesieniu do siebie nawzajem.

—    Zdecydowana większość tych kobiet nie została zgwałcona. To nie był gwałt. Wybrały ssanie jego kutasa, nawet jeśli po wszystkim poszły do domu i wzięły sześć pryszniców, a następnie klęczały na podłodze w łazience przed sedesem na przemian rzygając i płacząc.
—    Te, które złapał, a które się nie poddały, nadal o tym milczą.
—    Wszystkie kobiety, które teraz oskarżają go o gwałt i molestowanie, robią to w tym samym czasie. Kilka z nich to zrobiło, a potem inne zaczęły robić swoje kaskadowo.
—    Prawie wszyscy w Hollywood wiedzieli, co się dzieje.
—    Hollywood działa w branży iluzji. Aby zarabiać pieniądze, potrzebują ludzi, którzy uwierzą lub zawieszą niewiarę w pewne iluzje.
—    Począwszy od 31 sierpnia 2014 r. i przez kilka następnych tygodni, w wydarzeniu, które żartobliwie nazwano “Fappeningiem“, nieznana osoba lub osoby ujawniły nagie selfie kilku znanych aktorek.
—    Reakcją na to było powszechne oburzenie, rzekomo z powodu ich prywatności.
—    Znane aktorki często celowo rozbierają się przed kamerą, co zwiększa popularność filmów.
—    W profesjonalnym wrestlingu termin “kayfabe” odnosi się do przedstawiania zainscenizowanych wydarzeń w branży jako “rzeczywistych” lub “prawdziwych”, w szczególności do przedstawiania konkurencji, rywalizacji i relacji między uczestnikami jako autentycznych, a nie zainscenizowanych lub z góry określona natura jakiegokolwiek rodzaju. Kayfabe ewoluowało również, aby stać się swego rodzaju słowem kodowym dla utrzymania tej “rzeczywistości” w bezpośredniej lub pośredniej obecności ogółu społeczeństwa.

Teraz wiemy wszystko, co powinniśmy wiedzieć.

Kayfabe to sposób, w jaki Hollywood zarabia pieniądze. Kayfabe jest powodem, dla którego nikt nie powiedział nic o Harvim przez dziesięciolecia, kayfabe jest też powodem, dla którego teraz nazywają go gwałcicielem. Kayfabe jest powodem, dla którego Hollywood było wściekłe z powodu “Fappening”, kayfabe jest powodem, dla którego hollywoodzkie aktorki rozbierają się przed kamerą w określonym momencie ich kariery, nigdy zbyt wcześnie. Kayfabe jest powodem, dla którego hollywoodzkie gwiazdy rozmawiają bez końca o tym, jak wspaniali, niesamowici i utalentowani są ludzie, z którymi właśnie pracowali. Kayfabe jest powodem, dla którego spotykają się na wielkich telewizyjnych ceremoniach i wręczają sobie nawzajem trofea za tworzenie nudnych oryginalnych filmów, które poszedłeś i obejrzałeś, ponieważ byłeś znudzony i zapomniałeś fabułe w ciągu następnych dwóch dni.

Czym więc dokładnie jest hollywoodzki kayfabe?

Hollywoodzki kayfabe to zbiorowo podtrzymywana iluzja, że hollywoodzkie gwiazdy są ładniejsze, bardziej ekscytujące, bardziej interesujące i imponujące niż żywi ludzie, którzy są wyjątkowi. Jeśli w to uwierzysz, zapłacisz więcej pieniędzy, aby ich zobaczyć i usłyszeć, a także zobaczyć i usłyszeć o nich.

Jaka jest rzeczywistość, którą ukrywa kayfabe?

Gwiazdy Hollywood to tylko banda teatralnych kujonów, którzy zostali wybrani ze względu na ponadprzeciętny wygląd i to kto lepiej wypolerował berło Harvey’owi.

Jedynymi wyjątkowymi ludźmi w Hollywood są bardzo doświadczeni profesjonaliści od makijażu, oświetlenia, dźwięku i produkcji, którzy są bardzo, bardzo dobrzy w braniu przeciętnej 7,5 – 9 i sprawianiu, by wyglądała eterycznie pięknie przed kamerą. Kobieta na dwóch drugich zdjęciach nie istnieje. Jest ona nagraniem z sesji zdjęciowej wykonanej przez najlepszych iluzjonistów na świecie. Jest tak samo fałszywa, jakby powstała w całości jako efekt prac speców od grafiki komputerowej. W przyszłości może tak będzie. Kayfabe.

Hollywood chce, żebyś w nią uwierzył.

“Fappening” był skandalem nie z powodu mimowolnego porno, ale dlatego, że ujawnił, że celebrytki-aktorki tak naprawdę nie wyglądają lepiej niż seksowna sekretarka w lokalnym salonie samochodowym. I że same dziewczyny też nie są wyjątkowe… po prostu kolejna banda głupich instagramowych dziwek. Kayfabe.

Harvey był wcześniej chroniony dokładnie z tego samego powodu, dla którego jest teraz wrzucany pod autobus… aby podtrzymać iluzję, że te dziewczyny zostały wybrane ze względu na ich niezwykłą urodę i talent, a nie losowo (lub przez kanapę castingową) z ogromnej puli stosunkowo zwyczajnej urody i talentu. Kayfabe.

Casting na kanapie - Kayfabe

Hollywood mówi o tym, jacy są wspaniali i daje sobie nawzajem nagrody za wykonywanie swojej pracy, abyś uwierzył, że są wspaniali, a ich praca jest ważna i znacząca. Kayfabe.

Czy więc kayfabe ogranicza się tylko do Hollywood?

Oczywiście, że nie… inne grupy mają swój własny kayfabe, który pomaga im odnosić sukcesy.

Czy kiedykolwiek słyszałeś lekarza krytykującego publicznie innego lekarza? Nie. Jakiś idiota może amputować niewłaściwą nogę, a inni z jego gildii pospieszą go bronić.

Dlaczego? Ponieważ zwarcie szyków zapobiega publicznym zaprzeczeniom w postrzeganiu lekarzy jako najlepiej wyszkolonych i kompetentnych profesjonalistów, którzy zasługują na miano doktorów (tak jakby doktorzy nauk nie istnieli), w przeciwieństwie do mieszanki zwykłych kolesi wykonujących pracę, która wymaga rozpoznawania tych samych rzeczy w kółko i robienia tych samych rzeczy w kółko.

Raport pt. Śmierć z powodu medycyny – dr Gary Null, dr Carolyn Dean, dr Martin Feldman, dr Debora Rasio i dr Dorothy Smith. [2003]
Jatrogenia kliniczna – Epidemie współczesnej medycyny – Ivan Illich, Medical Nemesis

„Chirurg z Tampy, który był powszechnie oczerniany i wyśmiewany za omyłkową amputację niewłaściwej nogi pacjenta 20 lutego, starał się w tym tygodniu odzyskać zarówno licencję na wykonywanie zawodu lekarza, jak i część swojej niegdyś solidnej reputacji.

Podczas trzydniowego przesłuchania przed urzędnikiem państwowym, który wyda zalecenia dotyczące jego przyszłości zawodowej, chirurg, dr Rolando R. Sanchez, i jego prawnik, Michael Blazicek, po raz pierwszy publicznie przedstawili swoją wersję wydarzeń.

Stwierdzili oni, że seria błędów popełnionych przez inny personel szpitala oraz poważny stan chorobowy obu nóg doprowadziły dr Sancheza do przekonania, że operuje prawidłową nogę.

Jak ujawniły zeznania, tablica, do której odnoszą się chirurdzy na sali operacyjnej w University Community Hospital w Tampie, zawierała niewłaściwą nogę do amputacji, podobnie jak harmonogram sali operacyjnej i szpitalny system komputerowy. Zanim dr Sanchez wszedł na salę operacyjną, niewłaściwa noga została wysterylizowana i przygotowana do operacji.

Niektórzy lekarze, którzy pojawili się w charakterze świadków, stwierdzili, że noga usunięta przez dr Sancheza była w tak złym stanie, że prawdopodobnie zostałaby amputowana w przyszłości.

“Moim zdaniem 50 – nie, prawdopodobnie 90 procent – chirurgów w tym stanie popełniłoby ten sam błąd, co dr Sanchez” – powiedział dr Joseph Diaco, ekspert obrony, który jest chirurgiem i wykładowcą na Uniwersytecie Południowej Florydy. Nawet świadek ze strony stanowej zasugerował, że był to błąd, który mógł popełnić każdy.” – 17 październik 1995, New York Times, Doctor Who Cut Off Wrong Leg Is Defended by Colleagues

Zespoły sił specjalnych SEAL marynarki wojennej mają niesamowity kayfabe. Praktycznie wszyscy wierzą, że są niezwyciężonymi wojownikami-ninja-filozofami-batmanami, a nie że jest to wysoko wyselekcjonowana lekka piechota, na której szkolenie wydano znacznie więcej pieniędzy i jest wyposażona w droższy sprzęt.

Dlaczego?

Cóż, jak inaczej można zarobić, gdy kończy się aktywną służbę? Jak inaczej można pobierać opłaty za “doradztwo w zakresie zarządzania”, tak jakby zabijanie mudżów miało cokolwiek wspólnego z produkcją łączników rurowych. Jak inaczej wziąć jeden pomysł, który jest oczywisty dla każdego, kto nie jest idiotą, włożyć go jak zwlekający student w całą książkę i trafić na listę bestsellerów?

Co więc dzieje się z grupami, które nie mają kayfabe? Które nie kontrolują swojego wizerunku?

Spójrzmy na inżynierów oprogramowania.

W przeciwieństwie do lekarzy czy aktorów, nie mają oni względem siebie lojalności grupowej i będą bezlitośnie krytykować najmniejsze niedociągnięcia w pracy swoich kolegów po fachu, bezpośrednio przed opinią publiczną, nazywając ich idiotami, niekompetentnymi i cokolwiek jeszcze przyjdzie im do głowy. Wystarczy poczytać posty Linusa Torvaldsa, by zobaczyć, co mam na myśli.

Kilka słów od kobiety z branży IT, na temat równości kobiet w branży IT

Zdecydowana większość doświadczonych osób jest w rzeczywistości bardzo dobra, ponieważ przez całą swoją karierę byli bezlitośnie poddawani wszelkiego rodzaju trudnościom jak gladiatorzy na ringu. Jednak opinia publiczna postrzega ich jako bandę wysoko opłacanych dzieci, które po prostu wydają się generować tylko błędy (i nigdy nie zauważają, kiedy przesuwają kartę kredytową, wysyłają wiadomość e-mail, wbijają adres w nawigację satelitarną lub włączają światło, że to gówno po prostu działa).

Ponieważ wybrali bezwzględną kontrolę jakości nad kayfabe, ich publiczna reputacja jest niższa niż ich rzeczywiste kompetencje. W przypadku grup z dobrym kayfabe sytuacja jest odwrotna.

Lekcje:

—    Często dobrze jest ćwiczyć kayfabe, ale nigdy nie warto dać się na to nabrać. Należy być bardzo ostrożnym odnośnie tego, co bierzesz z czegokolwiek, co celowo zostało ci przedstawione do konsumpcji.
—    Jeśli grupa cieszy się dobrą reputacją, zamiast automatycznie ją podziwiać, zadaj sobie pytanie, czy kayfabe może być aktywny. Sprawdź, czy potrafisz rozpoznać, co jest czym.
—    Ludzie są częściej wrzucani pod autobus za złamanie kayfabe niż za zrobienie czegoś złego. Naucz się rozpoznawać takich ludzi i dowiedz się, jak nie być takim nieszczęśnikiem.

Do przemyślenia:

—    Zastanów się, jak koncepcja kayfabe odnosi się zarówno do Jarosława Kaczyńskiego, jak i do polityków, którzy organizują opór przeciwko niemu.
—    Zastanów się, jak koncepcja kayfabe odnosi się do zbiorowego zachowania kobiet. I mężczyzn.

 

Komentarze:

„Kolejnym kluczowym elementem układanki jest to, że cipka jest na sprzedaż, ale kutas jest darmowy. Te kobiety sprzedały swoje waginy za bardzo wysoką cenę, a teraz po prostu ustawiają się w kolejce, aby mieć nadzieję na to, że podwójne zarobią. W prawdziwie sprawiedliwym świecie system sądowniczy powiedziałby wszystkim tym kobietom, które “wychodzą z lasu” – OK, dostaniesz więcej pieniędzy, ale Harvey znów cię przeleci.”

„Redpillbanana: Jestem przekonany, że branże i organizacje, które mają coś, co nazywam Twórcami Królów lub Twórcami Królowych, są najbardziej skorumpowane, co może przyczyniać się do poziomu Kayfabe.

Harvey Weinstein był Twórcą Królów. Jeśli zdecydował się zatwierdzić twój projekt i/lub polecić cię jako część projektu, twoja przyszłość nagle stała się o wiele jaśniejsza, a nawet możesz stać się bogaty i sławny. Był także “negatywnym Twórcą Królów”, ponieważ jeśli zalazłeś jemu w jakikolwiek sposób za skórę, mógł umieścić cię na czarnej liście do jakiejkolwiek przyszłej pracy. Nikt nie wystąpi przeciwko komuś, kto ma tak wielką władzę.

Inne przykłady sytuacji z Twórcami Królów lub Twórcami Królowych:

—    Hugh Hefner – krążyła plotka, że każdy króliczek, który chciał zostać dziewczyną roku (i otrzymać 100 tys. dolarów plus inne korzyści) musiał najpierw uprawiać z nim seks. Nie wiem, czy to prawda, ale z pewnością było to w zasięgu jego możliwości.

—    Wojsko USA – oficerowie wojskowi są ostatecznie wybierani do awansu. Wkurz niewłaściwego oficera, a równie dobrze możesz dostać pracę w cywilu. Nie znajdziesz żadnego Aleksandra Wielkiego w amerykańskiej armii, ponieważ nie ma mowy, by pozwolili “dzieciakowi” dowodzić armią, bez względu na to, jak zdolny jest.

—    Środowisko akademickie – pierwszą furtką jest uzyskanie tytułu doktora, o czym decyduje komisja. Następnie musisz uzyskać akceptację swoich prac przez więcej komisji, aby rozwinąć swoją karierę. Jeśli wkurzysz niewłaściwych profesorów, trafisz na czarną listę.

Porównajmy to z bardziej merytokratycznymi sytuacjami:

—    Inżynieria oprogramowania – każdy może usiąść i napisać kod bez konieczności uzyskania niczyjej zgody. Możesz zostać zatrudniony/wyrzucony przez firmy, ale to nie powstrzyma cię przed wniesieniem wkładu w tę dziedzinę i zdobycia uznania.

—    Biznes – każdy może zacząć kupować/sprzedawać/handlować. To dlatego możesz zobaczyć młodych biznesmenów odnoszących sukcesy – niektóre dzieciaki po prostu mają do tego smykałkę.

—    Poker – w pokerze liczą się tylko umiejętności przeciwko innym graczom. To dlatego przy stole pokerowym można zobaczyć najdziwniejsze postacie, ponieważ towarzyskie względy nie mają znaczenia.

Przypuszczam, że wszystko sprowadza się do testu obciągania: czy zrobienie komuś loda pomoże ci awansować w swojej dziedzinie? Jeśli tak to w takim razie prawdopodobnie pracujesz w branży Twórców Króli. Robienie komuś loda prawdopodobnie nie pomoże ci wygrać turniejów pokerowych ani zostać bardziej znanym programistą. Może jednak pomóc ci zostać gwiazdą filmową i/lub muzyczną, a nawet uzyskać wyższy stopień naukowy.”

Źródło:  Kayfabe

Zobacz na: Czy widzimy rzeczywistość taką, jaka ona jest – Donald Hoffman
Niebieska Pigułka vs Czerwona Pigułka
Konieczne kłamstwa, proste prawdy – Daniel Goleman

Płeć a środowisko akademickie

 

DZIENNIKARSKIE ZERO – JAK ZMYŚLIĆ KARIERĘ I TRAFIĆ NA SZCZYT? NATALIA JANOSZEK VS TVN, POLSAT I TVP

 

 

Jawny Sekret – OPEN SECRET [PL]

Film dokumentalny o miłośnikach nieletnich w Hollywood – OPEN SECRET

https://rumble.com/vtgd9j-jawny-sekret-open-secret-pl.html

“Kodeks człowieka w organizacji

Oto kilka istotnych akapitów z rozdziału ” Working for other people [Praca dla innych]” z mojej książki pt. Succeeding.

W 1988 roku Robert Jackall napisał książkę zatytułowaną Moral Mazes [Labirynty moralne] opublikowaną przez Oxford University Press. Stwierdził w niej, że dzisiejsze organizacje kierują się następującym kodeksem:

1.Nigdy nie obchodzisz swojego szefa.

2.Mówisz szefowi to, co chce usłyszeć, nawet jeśli szef twierdzi, że chce odmiennych poglądów.

3.Jeśli twój szef chce, aby coś porzucić, porzucasz to.

4. Jesteś wyczulony na życzenia swojego szefa, więc przewidujesz, czego chce; nie zmuszasz go, innymi słowy, do działania jako szef.

5. Twoim zadaniem nie jest zgłaszanie czegoś, czego szef nie chce, ale raczej ukrywanie tego. Robisz to, czego wymaga twoja praca. Trzymaj gębę na kłódkę.

Większość doświadczonych pracowników zna te zasady. Wymyślili je dla siebie. Są nawet dumni z tego, że je rozgryźli i ich przestrzegają. Uważają się za sprytnych. Nie jestem w stanie pisać dla tych ludzi. Ani ich nie szanuję, ani nie rozumiem.” – The ‘U.S. military’s marathon, 30-year, single-elimination, suck-up tournament’ or ‘How America selects its generals’