Mózg mężczyzny – Louann Brizendine

Mózg mężczyzny – Louann Brizendine

Link do skanu książki na portalu MEGA

Opis książki z Lubimy czytać

Książka „Mózg mężczyzny” porusza temat płci mózgu, wyjaśnia tajemnice funkcjonowania mózgu mężczyzny. Doktor Louann Brizendine ukazała aktualny stan wiedzy o męskim umyśle, przedstawiony w oparciu o wyniki badań naukowych nad różnicami uwarunkowanymi płcią.

Książka odkrywa wiele ciekawych informacji, między innymi:
• Mózg mężczyzny jest nastawiony na rozwiązywanie problemów w sposób logiczny, racjonalny. Aby poradzić sobie z osobistymi problemami, mężczyzna wykorzystuje analityczne funkcje mózgu, nie angażuje natomiast struktur odpowiedzialnych za emocje.
• Mężczyzna rozwija się pod wpływem współzawodnictwa, instynktownie gra ostro, ma obsesję na punkcie swojego miejsca w szeregu i hierarchii.
• Obszar mózgu odpowiadający za popęd seksualny u mężczyzn jest 2,5-krotnie większy niż u kobiet, co z kolei odpowiada za powstawanie fantazji o kobiecym ciele.
• W książce dowiedziono, że ogromny wzrost stężenia testosteronu, który następuje w okresie dojrzewania powoduje, że mężczyzna postrzega inne osoby w sposób agresywny.

Mózg kobiety – Louann Brizendine
Dlaczego seks jest tak ważny dla mężczyzn – Bettina Arndt

 

Mózg mężczyzny – Louann Brizendine

 

Poniżej kilka fragmentów:

1.   JĄDRO PRZEDWZROKOWE PRZYŚRODKOWE (MPOA): obszar odpowiedzialny za popęd seksualny, umiejscowiony w podwzgórzu i 2,5-krotnie większy u mężczyzn niż u kobiet. Jest dla mężczyzn niezbędne do zapoczątkowania erekcji.
2.   ZBIEG PŁATÓW SKRONIOWEGO I CIEMIENIOWEGO (TPJ): poszukiwacz rozwiązań. Ten ośrodek „empatii poznawczej” przeszukuje zasoby mózgu, by rozwiązać przykre problemy, z uwzględnieniem perspektywy innego człowieka lub osób w nie zaangażowanych. Podczas interpersonalnej wymiany emocjonalnej jest aktywniejszy u mężczyzn niż u kobiet, szybciej się aktywuje i pędzi ku „jak najszybszemu rozwiązaniu”.
3.   JĄDRO GRZBIETOWE PRZEDSUTECZKOWATE (DPN): obszar obrony własnego terytorium. Leży głęboko w podwzgórzu i zawiera połączenia neuronowe odpowiedzialne za męski instynkt, próby sprawiania wrażenia bycia lepszym od innych, obrony swego terenu oraz za lęk i agresję. Jest większy u mężczyzn niż u kobiet i zawiera specjalne połączenia neuronowe pozwalające wykrywać wyzwania terytorialne rzucane przez innych samców. Sprawia to, że mężczyźni są bardziej wrażliwi na potencjalne zagrożenia terytorialne.
4.   JĄDRO MIGDAŁOWATE: system alarmowy sygnalizujący zagrożenia, lęk i niebezpieczeństwo. Kieruje impulsami emocjonalnymi. Aktywuje się do walki pod wpływem testosteronu, wazopresyny i kortyzolu, a jest uspokajane przez oksytocynę.’Obszar ten jest większy u mężczyzn niż u kobiet.
5.   OBSZAR DZIOBOWY OBRĘCZY (RCZ): barometr mózgu rejestrujący akceptację społeczną bądź jej brak. Ten obszar, odpowiedzialny za odczucia typu „jestem akceptowany lub nie”, powstrzymuje ludzi przed popełnianiem najbardziej fundamentalnego błędu w relacjach społecznych: przed byciem zbyt odmiennym od innych. Obszar dziobowy obręczy jest ośrodkiem w mózgu, w którym są przetwarzane błędy społeczne. Ostrzega nas, gdy robimy coś nie tak w związku partnerskim lub w pracy. W okresie dojrzewania może pomagać chłopcom zmieniać wyraz twarzy, by ukrywać prawdziwe emocje.
6.   POLE BRZUSZNE NAKRYWKI (VTA): ośrodek motywacji – obszar położony głęboko w centrum mózgu wytwarzający dopaminę, neuroprzekaźnik niezbędny do inicjowania ruchu, motywacji i uczucia nagrody. Jest aktywniejszy u mężczyzn niż u kobiet.
7.   ISTOTA SZARA OKOŁOWODOCIĄGOWA (PAG): część obwodów w mózgu odpowiedzialnych za odczuwanie bólu. Pomaga kontrolować mimowolne doznania przyjemności i bólu. Podczas stosunku seksualnego jest to ośrodek tłumienia bólu, intensywnej przyjemności oraz mimowolnego jęczenia. Podczas uprawiania seksu jest aktywniejsza w męskim mózgu.
8.   SYSTEM NEURONÓW LUSTRZANYCH (MNS): emocjonalny układ empatii odpowiedzialny za doznania typu „czuję to samo, co ty”. Synchronizuje nas z emocjami innych poprzez odczytywanie wyrazu twarzy, interpretowanie tonu głosu oraz innych, niewerbalnych sygnałów emocjonalnych. Jest większy i aktywniejszy w mózgu kobiety.
9.   PRZEDNI ZAKRĘT OBRĘCZY (ACC): ośrodek martwienia się, lęku przed karą oraz seksualnej tremy. Jest mniejszy u mężczyzn niż u kobiet. Pozwala oceniać różne opcje, wykrywać konflikty i motywować do podejmowania decyzji. Testosteron zmniejsza zamartwianie się karą. Przedni zakręt obręczy jest również obszarem odpowiedzialnym za skrępowanie.
10.   KORA PRZEDCZOŁOWA (PFC): ten król mózgu skupia się na bieżących sprawach i dokonuje jak najlepszej oceny. Obszar ten, sygnalizujący „teraz poświęć temu całkowicie swoją uwagę”, działa również jako układ hamujący, pozwalający zapanować nad impulsami. Jest większy u kobiet i dojrzewa w ich mózgach o rok do dwóch lat szybciej niż u mężczyzn.

Naukowcy uważają obecnie, że takie obszary mózgu, jak przedni zakręt obręczy (ACC), zbieg płatów skroniowego i ciemieniowego (TPJ) czy obszar dziobowy obręczy (RCZ), stanowią „huby”, czyli ośrodki aktywności mózgu, które wysyłają sygnały elektryczne do innych rejonów mózgu, sprawiając, że występują lub nie występują różne zachowania.

NEUROHORMONY: OBSADA (innymi słowy, jak hormony wpływają na mózg mężczyzny)

TESTOSTERON – Zeus. Król męskich hormonów, dominujący, agresywny i wszechmocny. Skoncentrowany i zorientowany na cel, gorączkowo tworzy wszystko, co męskie, w tym również przemożną potrzebę, by wyprzedzić innych samców w hierarchii. Stymuluje gruczoły potowe mężczyzny do wytwarzania wabiącego zapachu męskości – androstenedionu. Pobudza obwody seksu i agresji, nie zważa na nic w swym wściekłym pościgu za upragnioną partnerką. Ceniony za pewność siebie i odwagę, bywa przekonujący w roli uwodziciela, jednak gdy jest rozdrażniony, przypomina rozjuszonego niedźwiedzia.
WAZOPRESYNA – Rycerz na Białym Koniu. Wazopresyna to hormon galanterii oraz monogamii, agresywnie chroniący własne podwórko, partnerkę i dzieci. Wraz z testosteronem wywiera główny wpływ na mózg mężczyzny i wzmacnia męskość.
HORMON ANTYMULLEROWSKI (MIS) – Herkules. Jest silny, twardy i nieustraszony. Zwany również Defeminizatorem, bezlitośnie odziera mężczyznę z wszelkich kobiecych cech. Stymuluje obszary w mózgu mężczyzny odpowiedzialne za zachowania eksploracyjne, tłumi działanie obwodów odpowiadających za zachowania kobiece, niszczy kobiece organy płciowe oraz pomaga budować męskie narządy płciowe i obwody w mózgu.
OKSYTOCYNA – Poskramiać/ Lwów. Wystarczy tylko trochę pieszczot i uścisków, by ten hormon „Uspokój się, chłopie” zapanował nawet nad najwścieklejszą bestią. Zwiększa empatię, pobudza obszary w mózgu odpowiedzialne za zaufanie, romantyczną miłość oraz przywiązanie. Osłabia działanie hormonów stresu, obniża ciśnienie tętnicze u mężczyzn i odgrywa bardzo istotną rolę w powstawaniu więzi między ojcem a niemowlęciem. Sprzyja poczuciu bezpieczeństwa i pewności; to jego właśnie należy winić za męską „narkolepsję po stosunku”.
PROLAICTYNA – Pan „Mamusia”. Wywołuje u przyszłych ojców „współciężarność” („zespół wylęgania”) i uwrażliwia tatusiów na płacz ich dzieci. Pobudza w mózgu mężczyzny obszary odpowiedzialne za zachowania ojcowskie i obniża popęd płciowy.
KORTYZOL – Gladiator. W sytuacji zagrożenia jest rozwścieczony, nakręcony oraz gotów do walki na śmierć i życie.
ANDROSTENEDION – Romeo. Czarujący uwodziciel kobiet. Gdy zostanie wydzielony przez skórę w postaci feromonu, działa lepiej na seksapil mężczyzny niż jakikolwiek płyn po goleniu czy woda kolońska.
DOPAMINA – źródło energii. Oszałamiająca dusza towarzystwa, zainteresowany wyłącznie tym, by dobrze się czuć, świetnie się bawić i robić to wszystko z entuzjazmem. Pobudzony i niesamowicie zmotywowany, musi wygrać, a potem robi to wciąż, i wciąż od nowa. Jednak uważaj! Jego działanie jest uzależniająco przyjemne, zwłaszcza podczas brutalnych, chłopięcych zabaw i męskich igraszek seksualnych, gdy nasila ekstazę podczas orgazmu.
ESTROGEN – Królowa. Choć nie ma nad mężczyzną aż takiej władzy jak Zeus, to ona może być tą, która pociąga za sznurki, decydując o funkcjonowaniu większości obszarów mózgu mężczyzny. Potrafi nasilić jego pragnienie pieszczot i tworzenia więzi, pobudzając wydzielanie oksytocyny.

FAZY ŻYCIA MĘŻCZYZNY

 

Hormony mogą decydować o tym, czym interesuje się mózg. Ich zadaniem jest sterowanie zachowaniami społecznymi, seksualnymi, partnerskimi, rodzicielskimi, obronnymi i agresywnymi. Mogą wpływać na brutalny sposób bycia, rywalizację sportową lub chodzenie na imprezy sportowe, rozwiązywanie problemów, interpretowanie wyrazu twarzy i emocji innych ludzi, tworzenie wi( i z innymi mężczyznami, chodzenie na randki i dobór partnerki, pożądliwe spojrzenia na atrakcyjne kobiety, tworzenie związków seksualnych i partnerskich, obronę rodziny i własnego terytorium, fantazjowanie, masturbowanie się i dążenie do sytuacji erotycznych.

 

CO CZYNI MĘŻCZYZNĄ?

Można by powiedzieć, że cała moja kariera była dla mnie przygotowaniem do napisania pierwszej książki – Mózg kobiety. Jako studentka medycyny byłam zszokowana odkryciem, że z najważniejszych badań naukowych często wykluczano kobiety, ponieważ uważano, że ich cykl menstruacyjny zrujnowałby wszystkie dane. Oznaczało to, że w wielu dziedzinach nauki i medycyny mężczyznę uznawano za „model domyślny” dla naszego zrozumienia ludzkiej biologii i zachowań; zaczęło się to zmieniać dopiero w ciągu ostatnich kilku lat.
Fakt, że wcześnie odkryłam tę ogromną dysproporcję, skłonił mnie do poświęcenia mojej kariery na Harvardzie oraz na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco (UCSF) lepszemu zrozumieniu tego, w jaki sposób hormony wpływają na mózgi kobiet i mężczyzn, oraz do założenia Women’s Mood and Hormone Clinic.

Ostatecznie praca ta skłoniła mnie do napisania książki Mózg kobiety, w której opisałam struktury w mózgu oraz układ hormonalny wytwarzający unikalną, kobiecą rzeczywistość na każdym etapie życia. W podobny sposób odmienne struktury w mózgu i układ hormonalny mężczyzny wytwarzają unikalnie męską rzeczywistość na każdym etapie życia. Jednak gdy się zastanawiałam nad napisaniem Mózgu mężczyzny, niemal każdy, z kim rozmawiałam, żartował w ten sam sposób: „To będzie krótka książka!
Pewnie raczej pamflet”. Wówczas zdałam sobie sprawę, iż pogląd, że mężczyzna jest domyślnym modelem istoty ludzkiej, nadal jest głęboko zakorzeniony w naszej kulturze. Mężczyzn się uważa za prostych; kobiety – za skomplikowane.
Jednak moja praca kliniczna i badania obejmujące wiele dziedzin, od neurobiologii aż po biologię ewolucyjną, prezentują zupełnie inny obraz. Uproszczenie mózgu mężczyzny wyłącznie do „mózgu poniżej pasa” to wprawdzie niezły temat do żartów, jednak nie jest odzwierciedlenie całokształtu tego zagadnienia. Istnieje również poszukujący i podążający za czymś mózg chłopca, mózg „muszę się ruszać, bo inaczej umrę” małego szkraba, niedospany, absolutnie znudzony, poszukujący niebezpiecznych wrażeń mózg nastolatka, wypełniony namiętną więzią mózg kochanka, zamroczony mózg tatusia, agresywny mózg z obsesją na punkcie hierarchii oraz mózg emocjonalny, który chce wszystko jak najszybciej załatwić. W rzeczywistości mózg mężczyzny to oszczędna, sprawna maszyna do rozwiązywania problemów.
Szeroki zakres najnowszych badań poznawczych oraz moja praca z pacjentami mężczyznami przekonały mnie, że w każdej fazie życia unikalne hormony i struktury w mózgu, specyficzne dla mężczyzn i chłopców, wytwarzają męską rzeczywistość, która fundamentalnie się różni od kobiecej oraz zdecydowanie zbyt często bywa nadmiernie upraszczana i niezrozumiana.
Mózgi mężczyzny i kobiety różnią się już od chwili poczęcia. Oczywiste wydaje się stwierdzenie, że wszystkie komórki w mózgu i ciele mężczyzny są męskie. Oznacza to jednak, że między mózgiem mężczyzny a mózgiem kobiety istnieją głębokie różnice na poziomie każdej komórki. Męska komórka posiada chromosom Y, którego brakuje w komórce kobiecej. Ta niewielka, lecz istotna różnica bardzo wcześnie zaczyna wpływać na mózg, jeszcze zanim geny przygotują pole do późniejszego wzmocnienia tych różnic przez hormony. Już w ósmym tygodniu po zapłodnieniu maleńkie męskie jądra zaczynają produkować wystarczające pokłady testosteronu, by zatopić w nim mózg i w fundamentalny sposób zmienić jego strukturę.
Przez całe życie mózg mężczyzny będzie kształtowany i zmieniany według wzorca naszkicowanego zarówno przez geny, jak i przez męskie hormony płciowe. I a specyficznie męska biologia mózgu będzie wywoływać wyraźnie męskie zachowanie.
Książka Mózg mężczyzny opiera się na moim 25-letnim doświadczeniu pracy klinicznej jako neuropsychiatra. Opisałam spektakularne, przełomowe wyniki badań z ostatnich 10 lat, dotyczące naszego zrozumienia neuroendokrynologii rozwoju człowieka, genetyki oraz neurobiologii molekularnej. Przedstawiłam również niektóre odkrycia z dziedzin neuropsychologii, neurobiologii kognitywnej, badań nad rozwojem dziecka, obrazowania mózgu oraz psychoneuroendokrynologii. W książce tej zapuszczam się również w obszary prymatologii, zoologii oraz obserwacji niemowląt, dzieci i nastolatków, próbując zrozumieć, w jaki sposób poszczególne zachowania są zaprogramowane w męskim mózgu poprzez połączenie natury i kultury.

W tym okresie ogromny postęp w dziedzinie genetyki, elektrofizjologii oraz nieinwazyjnych technologii mapowania mózgu doprowadził do rewolucji w sferze badań i teorii neurobiologicznych. Potężne nowe narzędzia naukowe, takie jak wskaźniki genetyczne i chemiczne, pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa (PET) oraz funkcjonalny magnetyczny rezonans jądrowy (fMRI), obecnie pozwalają nam zajrzeć do pracującego ludzkiego mózgu, gdy rozwiązuje problemy, tworzy słowa, sięga do swoich wspomnień, podejmuje decyzje, dostrzega wyraz twarzy innych ludzi, zakochuje się, słucha płaczu dziecka, czuje gniew, smutek lub lęk. W efekcie naukowcy odnotowali cały katalog różnic między mózgiem mężczyzny a mózgiem kobiety: genetycznych, strukturalnych, chemicznych, hormonalnych i dotyczących przetwarzania danych.
W mózgu kobiety hormony, takie jak estrogen, progesteron i oksytocyna, predysponują obwody mózgowe do typowo kobiecych zachowań. Natomiast na mózg mężczyzny najwcześniejszy i najtrwalszy wpływ wywierają testosteron, wazopresyna i hormon zwany MIS (antymiillerowski). Wpływ męskich i kobiecych hormonów na zachowania oraz mózgi kobiet i mężczyzn jest ogromny. Dowiedzieliśmy się, że mężczyźni używają innych obwodów mózgowych do przetwarzania danych przestrzennych i rozwiązywania problemów emocjonalnych. Ich obwody mózgowe i układ nerwowy są inaczej połączone z mięśniami, zwłaszcza mięśniami twarzy. Mózgi kobiet i mężczyzn na swój specyficzny sposób słyszą, widzą, domyślają się i sondują uczucia innych ludzi. Ogólnie ujmując, obwody mózgowe u osób obojga płci są bardzo podobne, jednak mężczyźni i kobiety potrafią osiągnąć te same cele i wykonać analogiczne zadania, używając różnych obwodów.
Wiemy również, że mężczyźni mają 2,5-krotnie większy obszar w mózgu odpowiedzialny za popęd seksualny, zlokalizowany w podwzgórzu. Myśli erotyczne przemykają w tle kory wzrokowej mężczyzny przez cały dzień i noc, sprawiając, że zawsze jest on gotów skorzystać z okazji do uprawiania seksu. Kobiety nie zawsze zdają sobie sprawę, że penis posiada własny „umysł”, i to z powodów neurologicznych. Dobór w pary jest równie istotny dla mężczyzn, jak i dla kobiet. Gdy miłość i pożądanie idą u mężczyzny w parze, zakochuje się równie bez pamięci jak kobieta, a być może nawet bardziej. Kiedy partnerka oczekuje dziecka, mózg mężczyzny zmienia się w specyficzny i drastyczny sposób, przekształcając się w mózg taty.

Mężczyźni mają również większe ośrodki w mózgu odpowiedzialne za ruchy mięśni i agresję. Obwody mózgowe odpowiedzialne za ochronę partnerki i obronę własnego terytorium zostają pobudzone hormonalnie do działania, począwszy od wieku dojrzewania. Hierarchia ma dla mężczyzn znacznie głębsze znaczenie niż uświadamia to sobie większość kobiet. Mężczyźni posiadają również większe procesory w najprymitywniejszym obszarze mózgu rejestrującym lęki i wyzwalającym obronną agresję – w jądrze migdałowatym. To właśnie dlatego niektórzy mężczyźni będą walczyć na śmierć i życie w obronie swoich najbliższych. Ponadto gdy mężczyzna ma do czynienia z jakimś poważnym problemem emocjonalnym u ukochanej osoby, w jego mózgu natychmiast się uaktywnia obszar odpowiedzialny za rozwiązywanie problemów i poprawę sytuacji.
Pewnie niejasno zdawałam sobie sprawę z tej długiej listy typowo męskich zachowań, kiedy 21 lat temu dowiedziałam się po raz pierwszy, że dziecko, które nosiłam, posiada chromosom Y. Natychmiast pomyślałam: „O rany! Co ja pocznę z chłopakiem?”. Uświadomiłam sobie, że aż do tamtej chwili podświadomie myślałam, iż „to dziewczynka”, i byłam przekonana, że moje kobiece doświadczenia życiowe pomogą mi w wychowaniu córki. Słusznie się denerwowałam. Mój brak wiedzy o chłopcach miał mieć większe znaczenie, niż zdawałam sobie wówczas sprawę. Teraz, na podstawie moich 25 lat badań i pracy klinicznej, wiem, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety zupełnie nie rozumieją biologicznych i społecznych instynktów będących motorem działania płci przeciwnej. Jako kobiety może i kochamy mężczyzn, żyjemy z nimi i rodzimy synów, ale to wcale nie oznacza, że ich rozumiemy. Są czymś więcej niż ich płeć i seksualność, które jednak stanowią nieodłączną część ich samych. Ponadto sprawę komplikuje fakt, że ani kobiety, ani mężczyźni nie potrafią wyczuć, co w danej chwili robi mózg czy ciało partnera. Zazwyczaj w ogóle nie zdajemy sobie sprawy z działania odmiennych genów, związków neurochemicznych i hormonów.

Nasze zrozumienie podstawowych różnic płciowych ma kluczowe znaczenie, ponieważ sama biologia wszystkiego nie wyjaśnia. Choć rozróżnienie między mózgiem chłopca a dziewczynki zaczyna się na poziomie biologicznym, w najnowszych badaniach wykazuje się, że jest to zaledwie początek. Struktura mózgu nie jest
wyryta w kamieniu w chwili narodzin czy pod koniec dzieciństwa, tak jak kiec sądzono, lecz zmienia się przez całe życie. Nasze mózgi, bynajmniej, nie niezmienne. W rzeczywistości są znacznie bardziej plastyczne, niż naukowcy sądzili jeszcze 10 lat temu. Ludzki mózg jest również najzdolniejszą maszyną uczenia się, jaką znamy. A zatem nasza kultura oraz to, jakich zachowań jesteśmy uczeni, odgrywają istotną rolę w kształtowaniu i przekształcaniu naszych mózgów. Jeśli chłopiec jest wychowywany w taki sposób, by „był mężczyzną”, wówczas; nim dorośnie, obwody i struktury jego mózgu, i tak wykazujące predyspozycje w tym kierunku, zostaną jeszcze silniej ukierunkowane na „męskość”.
Nim wkroczy w wiek męski, prawdopodobnie będzie już się zastanawiał n prastarym pytaniem: „Czego chcą kobiety?”. Choć nikt nie udzielił ostatecznej odpowiedzi na to pytanie, mężczyźni wiedzą, czego kobiety, i ogólnie –   społeczeństwo, od nich oczekują. Mężczyźni muszą być silni, odważ i niezależni. Wychowują się pod presją nakazującą im tłumić lęk i ból, ukrywa subtelniejsze emocje i pewnie podejmować wyzwania. W nowych badania wykazuje się, że ich obwody mózgowe zmieniają wówczas swoją strukturę, i odzwierciedlają to konieczne tłumienie uczuć. Choć pragną bliskości i pieszczot równie mocno, a być może nawet mocniej niż kobiety, to jeśli uzewnętrzniają pragnienia, są błędnie traktowani jako zbyt wrażliwi lub słabi – nie tylko przez innych mężczyzn, lecz również przez kobiety.
My, ludzie, jesteśmy nade wszystko istotami społecznymi, a nasze mózgi błyskawicznie uczą się działać tak, by nasze zachowania były społecznie akceptowalne. Nim większość mężczyzn i kobiet dorośnie, potrafią zachowywać się w sposób właściwy dla swojej płci. Jednak w jakim stopniu specyficzne zachowania są wrodzone, a w jakim nabyte? Czy błędy w komunikat między mężczyznami a kobietami mają biologiczną podstawę? W niniejszej książce chciałabym odpowiedzieć na te pytania. A odpowiedzi mogą C zaskoczyć. Jeśli mężczyźni i kobiety, rodzice i nauczyciele będą lepiej rozumie męski mózg – to, w jaki sposób się kształtuje, jak się zmienia w okresie dzieciństw oraz jak zaczyna postrzegać rzeczywistość w okresie dorastania i późniejszy]
–   oczekiwania wobec mężczyzn i chłopców będą mogły być bardziej realistyczni Głębsze zrozumienie biologicznych różnic płciowych może nam również pomóc obalić nadmiernie uproszczone oraz negatywne stereotypy męskości, które akceptują obecnie zarówno kobiety, jak i mężczyźni.
Niniejsza książka daje zakulisowy widok „z oka mózgu” na małych chłopców zbuntowanych nastolatków, mężczyzn polujących na partnerkę, ojców oraz dziadków. Przedstawiając czytelnikom poszczególne fazy z życia mózgu mężczyzny, mam nadzieję, że mężczyznom uda się lepiej zrozumieć ich najgłębsze potrzeby, zaś kobietom – choć przez chwilę spojrzeć na świat przez męskie okulary. Wreszcie wkroczyliśmy w erę, w której zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą zacząć rozumieć swą odrębną biologię oraz to, w jaki sposób wpływa ona na ich życie. Gdy wiemy, w jaki sposób biologiczny stan mózgu kieruje naszymi impulsami, możemy wybrać sposób postępowania lub postanowić, by nic nie robić, zamiast po prostu podążać za impulsem. Jeśli jesteś mężczyzną, wiedza ta może Ci pomóc nie tylko zrozumieć i okiełznać moc Twojego unikalnego, męskiego mózgu, lecz może również ułatwić zrozumienie Twoich synów, ojca i innych mężczyzn w Twoim życiu. Jeśli jesteś kobietą, książka ta pomoże Ci interpretować i lepiej zrozumieć zawiłości męskiego mózgu. Dzięki tej nowej wiedzy będziesz mogła pomóc swoim synom oraz mężowi być wierniejszymi własnej naturze i być może poczujesz więcej współczucia dla swojego ojca.
W ciągu lat, pisząc tę książkę i zdobywając dokładniejszą wiedzę pozwalającą na zrozumienie męskiego mózgu, ujrzałam mężczyzn, których kocham najbardziej – mojego syna, męża i ojca – w zupełnie nowym świetle. Mam nadzieję, że niniejsza książka przyczyni się do tego, by mózg mężczyzny został dostrzeżony oraz zrozumiany jako doskonale nastrojony i złożony instrument, którym jest w rzeczywistości.